17/9/07

Ό,τι δίνεις, παίρνεις...


Δυστυχώς. Ό,τι δίνεις, παίρνεις...

Τελικά ο Έλληνας δε μαθαίνει. Η μνήμη του είναι χειρότερη και από χρυσόψαρου. Και δεν καταλαβαίνει ότι πρόκειται για πολιτική, για την καθημερινή του ζωή, το μέλλον του. Και όχι για έναν αγώνα ποδοσφαίρου (ή μπάσκετ για να είμαστε μέσα στο κλίμα). Ή γαλάζιο ή πράσινο. Πόλωση, ξέφρενοι πανηγυρισμοί, λες και πήραμε πρωτάθλημα.

Στο γήπεδο, στα κάγκελα, η δημοκρατία εκεί.


Αυτοδυναμία για άλλη μια τετραετία στην ανικανότητα, την αυθάδεια, την ελληνική ψευτομαγκιά, το δήθεν ευρωπαϊκό κράτος.

Είμαστε προφανώς ανάξιοι διαλόγου, συνεργασίας, εναλλακτικής σκέψης, προόδου.

Ό,τι έρχεται μας αξίζει...

υ.γ. - αποχή κοντά στα 30%...