19/9/07

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν...

Διαβάζοντας κάποιος 10 πολύ συγκεκριμένες ειδήσεις γενικότερου πολιτικού περιεχομένου που αναφέρονται στη συνέχεια και διαθέτοντας σχετικά επαρκείς γνώσεις της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, αναρωτιέται εάν αυτές αφορούν ειδησεογραφία του 2007 ή γεγονότα που συνέβησαν ακριβώς μισό αιώνα νωρίτερα, το 1957.

Ιδού λοιπόν αυτές οι 10 ειδήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να δημοσιευθούν είτε σήμερα είτε πριν από 50 χρόνια με την ίδια δημοσιογραφική εγκυρότητα και αίσθηση επικαιρότητας:

1. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει κάθε λόγο να είναι αισιόδοξος ότι με την ετυμηγορία των Ελλήνων ψηφοφόρων θα κυβερνήσει άνετα για άλλα τέσσερα χρόνια και θα κλείσει έτσι την πρώτη του οκταετία στην εξουσία.

2. Ο κ. Καραμανλής έχει και ένα ακόμη λόγο να είναι αισιόδοξος για την πολιτική του σταδιοδρομία: έχει όλο το μέλλον μπροστά του, αφού αν και είναι ήδη εκλεγμένος πρωθυπουργός, δεν παύει να είναι ακόμη νέος, μόλις 51 ετών όντας ο νεότερος πρωθυπουργός της χώρας όταν ανέλαβε καθήκοντα, αφού ήταν μόλις 48 ετών.

3. Όπως όλα δείχνουν, οι εκλογές που έρχονται θα οδηγήσουν σε μία πεντακομματική βουλή, αυτό όμως δεν δείχνει να φοβίζει τον κ. Καραμανλή.

4. Η αισιόδοξη βεβαιότητα του Κ. Καραμανλή πηγάζει από διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι το γεγονός πως ο ηγέτης της κεντρώας αντιπολίτευσης, ο Γεώργιος Παπανδρέου, αμφισβητείται από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους του, οι οποίοι περιμένουν σε πρώτη ευκαιρία να του αρπάξουν την προεδρική καρέκλα, με πρώτο και καλύτερο τον κ. Βενιζέλο. Βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι άπειρος πολιτικός. Έχει αναλάβει διάφορα κυβερνητικά πόστα, όπως π.χ. το υπουργείο Παιδείας το οποίο ανέλαβε στα 42 του χρόνια και το άφησε 2 χρόνια μετά στα 44 του.

5. Ένας ακόμη λόγος που προξενεί αισιοδοξία στον αρχηγό της κυβερνώσας συντηρητικής παράταξης είναι και το γεγονός πως και σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, οι κυβερνήσεις είναι δεξιές, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία όπου κυβερνούν οι Χριστιανοδημοκράτες.

6. Από την πλευρά της, η κεντρώα (αλλά και η αριστερή) αντιπολίτευση αισιοδοξεί, πως στην Ελλάδα θα πέσει από τη κυβέρνηση η Δεξιά, αφού όλα δείχνουν πως στην μεγάλη σύμμαχο, τις ΗΠΑ, έρχεται το τέλος της ρεπουμπλικανικής οκταετίας και ο επόμενος πρόεδρος θα είναι ο δημοκρατικός υποψήφιος, ο οποίος αν και ανήκει σε μία ομάδα πληθυσμού που ως τώρα ήταν αδιανόητο πως θα έβγαζε πρόεδρο, εν τούτοις είναι δημοφιλής ενώ προέρχεται και από πολιτική οικογένεια.

7. Ένα από τα θέματα που κυριαρχούν στις ελληνικές εφημερίδες αναφορικά με την εξωτερική πολιτική της χώρας είναι τα γεγονότα στην Τουρκία, όπου οι εκλογές ανέδειξαν νικητή και πρωθυπουργό έναν πολέμιο του στρατιωτικού κατεστημένου ο οποίος είναι ευνοϊκά προσκείμενος στο πολιτικό Ισλάμ.

8. Στα της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή θα πρέπει να επισημανθεί η πρωτοφανής σε σημασία κίνηση να συσφίξει τις οικονομικές σχέσεις της Αθήνας με τη Μόσχα, κάτι που σύμφωνα με τους γνώστες του παρασκηνίου "θορύβησε" την Ουάσιγκτον.

9. Στα της εσωτερικής διοίκησης, ο κ. Καραμανλής κατηγορήθηκε για αρκετές επιλογές του. Ενδεικτικό ήταν, ότι στις χειρότερες στη μέχρι τότε θητεία του θεομηνίες, οι οποίες οδήγησαν σε χιλιάδες άστεγους, στην καταστροφή του χώρου ενός ιστορικού μουσείου και σε οικονομικό αδιέξοδο ενός ολόκληρου νομού, δεν έδειξε την πολιτική αποφασιστικότητα που απαιτείτο, ενώ απέκλεισε και τις δημοτικές αρχές και τους τοπικούς φορείς από οποιεσδήποτε διαχειριστικές αποφάσεις.

10. Στα της γενικότερης οικονομικής πολιτικής, αξίζει να επισημάνουμε ότι ένα από τα κυριότερα γεγονότα της χρονιάς αφορούσε στην ανεξέλεγκτη διαχείριση εκ μέρους των ασφαλιστικών οργανισμών των αξιογράφων τους (ομόλογα, κ.λπ.) χωρίς να ζητείται η έγκριση της Τράπεζας της Ελλάδος

Όσοι βιάστηκαν να απαντήσουν πως τα παραπάνω γεγονότα αφορούν στο 2007 και όχι στο 1957, δεν θα πρέπει να ξεχνούν για κάθε μία από τις παραπάνω 10 ειδήσεις ότι:

(1) Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1955 και κέρδισε τις εκλογικές αναμετρήσεις έως το 1963 οπότε παραιτήθηκε και απλώς ο Κώστας Καραμανλής στοχεύει σε επανεκλογή του στις εκλογές του 2007.

(2) Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1907, έχει δηλαδή κλείσει το 1957 την ηλικία των 50 ετών και έχει μπει στα 51 και ασφαλώς είναι σύμπτωση το ότι ο Κώστας Καραμανλής γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1956 οπότε εφέτος, το 2007, είναι 51 ετών. Και οι δύο έγιναν πρωθυπουργοί σε ηλικία 48 ετών (το 1955 και το 2004 αντίστοιχα).

(3) Στις εκλογές που διενεργήθηκαν τον επόμενο χρόνο, το 1958, στη βουλή εκπροσωπήθηκαν πέντε σχηματισμοί: δύο κόμματα και τρεις συνασπισμοί (1: ΕΡΕ, 2:Κόμμα Φιλελευθέρων, 3: ΕΔΑ και ανεξάρτητοι εκλεγέντες με το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ, 4: Ένωσις Λαϊκού Κόμματος που απετέλεσε ενιαίο σχηματισμό 6 κομμάτων και 5: Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις η οποία εκπροσωπούσε 5 κόμματα). Το 2007, οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν πεντακομματική βουλή με ένα κεντροδεξιό κόμμα, ένα δεξιό, ένα κεντροαριστερό και δύο αριστερά, ωστόσο αυτές δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί μέσω της ψήφου των Ελλήνων.

(4) Ο Σοφοκλής Βενιζέλος ήταν εκείνος ο οποίος αμφισβήτησε ανοικτά και εντόνως τον ηγετικό ρόλο του Γεωργίου Παπανδρέου στην κεντρώα παράταξη... Τόσο ο Γεώργιος Παπανδρέου ο πρεσβύτερος (1888 - 1968) όσο και ο Γεώργιος Παπανδρέου ο νεώτερος (1952-) ανέλαβαν το υπουργείο Παιδείας.

(5)Το 1957, καγκελάριος της Γερμανίας ήταν ο Χριστιανοδημοκράτης Κόνραντ Αντενάουερ.


(6) Μετά το τέλος της οκταετίας του Ρεπουμπλικανού Αϊζενχάουερ, θα εκλεγόταν ο Δημοκρατικός Τζων Κέννεντυ, ο οποίος ήταν ο πρώτος καθολικός πρόεδρος, ενώ προερχόταν από οικογένεια πολιτικών (πατέρας και δύο αδέλφια πολιτικοί). Δεν αποκλείεται κάτι ανάλογο να συμβεί και το επόμενο έτος ώστε μετά το τέλος της οκταετίας του Ρεπουμπλικανού Τζωρτζ Μπους να εκλεγεί για πρώτη φορά γυναίκα πρόεδρος, η Δημοκρατική Χίλαρυ Ρόνταμ Κλίντον, σύζυγος του Μπιλ Κλίντον.

(7) Ο νικητής των εκλογών του 1950, του 1954 και του 1957 Αντνάν Μεντερές έδειξε "ύποπτη" για τους κεμαλικούς στρατηγούς ανοχή στην ισλαμική θρησκευτική παράδοση και ήλθε σε αντιπαράθεση με το στρατό, απομακρύνοντας από τις θέσεις τους κεμαλικούς αξιωματικούς προκειμένου να θέσει τις ένοπλες δυνάμεις υπό πολιτικό έλεγχο. Έπρεπε να περάσει μισός αιώνας για να "τολμήσει" ένας άλλος Τούρκος πολιτικός, ο Ταγίπ Ερντογάν.

(8) Παρά το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής, η Ελλάδα έκανε ήδη από το 1956 ανοίγματα στη Μόσχα και ήταν ενδεικτική τόσο η ανεπίσημη επίσκεψη του Σοβιετικού υπουργού Εξωτερικών, Ντιμίτρι Σεπίλωφ στην Αθήνα όσο και η εντυπωσιακή αύξηση των εμπορικών ανταλλαγών με την Ανατολική Ευρώπη (πάνω από 1.100% μεταξύ 1952 και 1958). Ανοίγματα που μισό αιώνα αργότερα συνεχίζονται με τη διπλωματία των αγωγών.

(9) Πρόκειται για τη "μαύρη" τετραετία του Βόλου και της Μαγνησίας, όταν η πόλη δοκιμάσθηκε μεταξύ 1954 και 1957 από επάλληλους σεισμούς και πλημμύρες των χειμάρρων της πόλης, οπότε επλήγη το μουσείο της πόλης με αποτέλεσμα το 1957 το Αρχαιολογικό Συμβούλιο να αποφασίσει την κατάργησή του.

(10) Από το 1957, με ειδικό νόμο της χρονιάς εκείνης, η Τράπεζα της Ελλάδος παρέχει υπηρεσίες θεματοφύλακα στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς, χωρίς όμως στις υπηρεσίες θεματοφύλακα να συμπεριλαμβάνονται η αξιολόγηση της επένδυσής τους σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ή ο έλεγχος των τιμών.

Αντί συμπεράσματος: Όταν αναφερόμαστε στις προηγμένες κοινωνίες συνηθίζουμε να λέμε πως "είναι 50 χρόνια μπροστά". Όταν όμως αναφερόμαστε σε καθυστερημένες κοινωνίες, λέμε πως "βρίσκονται 50 χρόνια πίσω". Οι "ωφελημένοι" από αυτό το χάσμα των 100 (50 + 50) χρόνων είναι ικανοί μέχρι και να ισχυριστούν πως ήδη από το 1957 η Ελλάδα βρισκόταν 50 χρόνια μπροστά! Κάποιοι άλλοι όμως, οι οποίοι ούτε "ξεχνούν" ούτε αρνούνται τα διδάγματα της ιστορίας, θα πουν πως η Ελλάδα βρίσκεται 50 χρόνια πίσω. Με τα ίδια προβλήματα, τα ίδια ονοματεπώνυμα, τις ίδιες αδυναμίες, την ίδια ανωριμότητα των ψηφοφόρων την οποία εντέλει την "πληρώνουν" τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους…

17/9/07

Ό,τι δίνεις, παίρνεις...


Δυστυχώς. Ό,τι δίνεις, παίρνεις...

Τελικά ο Έλληνας δε μαθαίνει. Η μνήμη του είναι χειρότερη και από χρυσόψαρου. Και δεν καταλαβαίνει ότι πρόκειται για πολιτική, για την καθημερινή του ζωή, το μέλλον του. Και όχι για έναν αγώνα ποδοσφαίρου (ή μπάσκετ για να είμαστε μέσα στο κλίμα). Ή γαλάζιο ή πράσινο. Πόλωση, ξέφρενοι πανηγυρισμοί, λες και πήραμε πρωτάθλημα.

Στο γήπεδο, στα κάγκελα, η δημοκρατία εκεί.


Αυτοδυναμία για άλλη μια τετραετία στην ανικανότητα, την αυθάδεια, την ελληνική ψευτομαγκιά, το δήθεν ευρωπαϊκό κράτος.

Είμαστε προφανώς ανάξιοι διαλόγου, συνεργασίας, εναλλακτικής σκέψης, προόδου.

Ό,τι έρχεται μας αξίζει...

υ.γ. - αποχή κοντά στα 30%...



15/9/07

Σκέψη και συνειδητή ψήφος.

Ένα 24ωρο προτού ανοίξουν οι κάλπες, τι μπορεί να συμβαίνει στη χώρα? Πρόκειται σύμφωνα με τους "ειδικούς" για ένα εξαιρετικά κρίσιμο 24ωρο, η τελευταία μέρα περισυλλογής, η τελευταία ευκαιρία να επιλέξει κάποιος/α συνειδητά και όχι αυθόρμητα και βιαστικά μέσα στο παραβάν, σε ποιο κόμμα, σε ποια πρόσωπα θα πάει η ψήφος του/της. Ένα τελευταίο 24ωρο ανταλλαγής απόψεων, μία τελευταία ευκαιρία να διαβάσει κανείς, να ακούσει, να ενημερωθεί για τις θέσεις των πολιτικών, για όσα δεν πρόλαβε να σκεφτεί μέσα στην προεκλογική καταιγίδα που έπληξε τη χώρα...

Όταν προκυρήχθηκαν, εν μέσω πυκαγιών, οι εκλογές για τις 16 Σεπτεμβρίου θυμάμαι πως σκεφτόμουν ότι η παρούσα ακυβέρνητη κυβέρνηση θα επικρατούσε πολύ εύκολα και δεύτερη φορά. Έλα όμως που οι πολιτικές πράξεις ή απραξίες έχουν και αντίκτυπο... Κι έτσι βρεθήκαμε στην πιο σύντομη, αλλά και πιο -δύσκολα είναι η αλήθεια- ενδιαφέρουσα προεκλογική περίοδο των τελευταίων ετών. Ενδιαφέρουσα επειδή είναι η πρώτη φορά που τόσο ανοιχτά εκφράζεται η δυσαρέσκεια των πολιτών για το δικομματισμό, πρώτη φόρα που υπάρχει τέτοιο ρεύμα πολιτικής ανησυχίας, πρώτη φορά που
τόσοι πολλοί είναι αναποφάσιστοι, αλλά αποφασισμένοι να μην ψηφίσουν τα δύο κόμματα που έφεραν τη χώρα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.

Επιβιώσαμε από τον βομβαρδισμό των πολιτικών σποτ, την ασύμμετρη απειλή των πολιτικών στα τηλεοπτικά παράθυρα, τις αμέτρητες αφίσες και τα φυλλάδια που "κοσμούν" τους δρόμους της χώρας, τις προεκλογικές ομιλίες με τις ελληνικές σημαίες και τα ξύλινα, κούφια λόγια... Κι έτσι βρισκόμαστε εδώ, 24 ώρες πριν τις εκλογές. Σκέψη και συνειδητή ψήφος. Αυτά πρέπει να πράξουμε σήμερα και αύριο. Και να έχουμε υπόψη μας ότι με το νέο εκλογικό νόμο που εφαρμόζεται σε αυτές τις εκλογές, το λευκό, το άκυρο απλώς ενισχύουν το πρώτο κόμμα.

Όπως και να εξελιχθεί αυτό το 24ωρο, το σίγουρο είναι πως μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας, όλη η χώρα θα είναι στο πόδι εν αναμονή των αποτελεσμάτων. Και αν δε μπορέσουν η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, τότε θα ξημερώσουν πραγματικά ενδιαφέρουσες μέρες που θα μετρήσουν την πολιτική βούληση αυτής της χώρας.


Με το καλό να ψηφίσουμε!



υ.γ. - Ένα πραγματικά ενδιαφέρον άρθρο.

υ.γ.2 - Τυχαίος διάλογος...

X:Να ψηφίσω λες κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;
Y:Άν όχι τώρα,πότε;
X:Πότε;
Y:Όπως έλεγε ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες του 20ου αιώνα: "Χθες ήταν νωρίς, αύριο είναι αργά: Τώρα!".



10/9/07

Η μαγική χώρα....

Ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις τα προεκλογικά σποτ των κομμάτων...και σκέφτεσαι ότι ζεις σε μια χώρα τόσο ανεπτυγμένη, μια χώρα που όλοι εργάζονται νυχθημερόν για την πρόοδό της και το κοινό καλό, μια χώρα καθαρή, με ελεγχόμενη οικοδόμηση, μια χώρα με δάση, με ατελείωτες, ασφαλείς εθνικές οδούς... Μια χώρα με εξασφαλισμένη δημόσια, δωρεάν παιδεία, μια χώρα όπου οι μαθητές πραγματικά μορφώνονται, δε νιώθουν ότι τα καλύτερα τους χρόνια πάνε χαμένα. Μια χώρα όπου βρίσκεις εργασία με το που τελειώνεις τις σπουδές σου, στον τομέα που εκπαιδεύτηκες, με σταθερή ασφάλιση και υψηλό βασικό μισθό, ανάλογο της αξίας και των προσδοκιών σου, ανάλογο των υπολοίπων Ευρωπαίων συνομήλικών σου. Μια χώρα με μορφωμένους κι ενεργούς πολιτικά πολίτες... Μια χώρα όπου η ακρίβεια δεν καταπίνει τα λιγοστά ευρώ που προσπαθείς να βάλεις στην άκρη, μια χώρα όπου όλοι πληρώνουν τους φόρους τους και είναι εξίσου υπόλογοι απέναντι στη δικαιοσύνη με σένα...Μια χώρα όπου οι πολιτικοί κοιμούνται και ξυπνάνε σκεπτόμενοι το καλό του πολίτη και τσακίζονται να βρούνε πρώτοι νόμιμες λύσεις στα προβλήματά του...Μια χώρα χωρίς γραφειοκρατία, όπου όπως σε κάθε σύγχρονο κράτος, οι δημόσιες υπηρεσίες επικοινωνούν μέσω δικτύων μεταξύ τους, χωρίς να σε αναγκάζουν να περιφέρεσαι σαν την άδικη κατάρα από τον ένα ανίκανο δημόσιο υπάλληλο στον άλλον...Μια χώρα όπου τα κοινοτικά κονδύλια και τα έσοδα του κράτους δεν επενδύονται σε νέα οπλικά συστήματα ή δομημένα ομόλογα, αλλά στην παιδεία, την υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος...Μια χώρα ονειρεμένη....

...Και μετά ξυπνάς! Βγαίνεις έξω από το σπίτι και συνηδητοποιείς την πραγματικότητα...Και η μαγεία χάνεται...Γυρίζεις τρέχοντας σπίτι, αρπάζεις το τηλεκοντρόλ και ανοίγεις το μαγικό κουτί! Και ΝΑΙ!!!...Η μαγεία επιστρέφει...κοιμάσαι ευτυχισμένος...



9/9/07

Θεωρία της χαμένης ψήφου ή θεωρία του μαζοχισμού?


Η χώρα χρειάζεται μία ισχυρή κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που θα ασκεί πολιτική, που θα είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας, τα οποία έτσι που χρονίζουν θα γίνουν προβλήματα της αιωνιότητας και η οποία δε θα περιορίζεται στα επικοινωνιακά της καθήκοντα (είπαν του χαζού να χέσει και αυτός....).

Η αδυναμία διακυβέρνησης είναι σε κάθε περίπτωση πολύ επικίνδυνη για την χώρα σε μία εποχή που γλύφει τις πληγές της και τα μέτωπα που αναμένεται να ανοίξουν θα πολλαπλασιάζονται σαν τα πύρινα μέτωπα αυτού του καλοκαιριού (ασφαλιστικό, δημόσια διοίκηση, παιδεία κ.α).

Χρειαζόμαστε πολιτικούς και πάνω απ όλα πολιτικές που θα είναι σε θέση να δίνουν λύσεις. Οι πυρκαγιές και η καταστροφή που ακολούθησε μπορεί να ξεγύμνωσαν το ελληνικό κράτος, όμως μια σειρά από προβλήματα, όπως η ανεργία των νέων ανθρώπων που απλά δε βλέπουν... μέλλον, τα 2/3 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα που αμείβονται το πολύ -πολύ με 1000 ευρώ, η διαφθορά ως ελληνικός κανόνας και όχι ως εξαίρεση, η ακρίβεια που μας κατατάσσει ως μία από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης -άλλο που η ξιπασιά του εικονικού μας νεοπλουτισμού δε μας επιτρέπει ούτε καν να το παραδεχτούμε- κ.ά, θα ξεγυμνώσουν με εντυπωσιακό τρόπο μπροστά στα μάτια μας την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας.

Χρειαζόμαστε πολιτικούς και πάνω απ όλα πολιτικές που θα πατάνε στο έδαφος κοιτώντας όμως ταυτόχρονα ψηλά, αφού οι ανισότητες της εποχής μας κραυγάζουν από όλες τις πλευρές για την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη.

Με βάση τα παραπάνω και κυρίως με οδηγό τα τελευταία 30 χρόνια είναι ξεκάθαρο ότι η θεωρία της χαμένης ψήφου επιτάσσει να μην ψηφίσει κάποιος, σε καμία περίπτωση, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Ο,τιδήποτε άλλο, δε θα έχει πολύ απλά καμία σχέση με τη λογική και με τη θεωρία για μία χρήσιμη και όχι χαμένη ψήφο. Θα είναι μία θεωρία που θα αναφέρεται στο μαζοχισμό μας.

Μην περιμένετε να σας πω τι να ψηφίσετε. Ας στείλει ο καθένας το μήνυμα του με τον τρόπο που εκείνος κρίνει. Άλλωστε η δημοκρατία δε θέλει πολίτες που να τρέφονται με μασημένη τροφή (μπαμπά-μαμά τι να ψηφίσω;). Η χώρα χρειάζεται μία ισχυρή κυβέρνηση, μόνο που η τελευταία θα γίνει πράξη μόνο αν οι κυβερνώντες των δύο κομμάτων συνειδητοποιήσουν, με τη ψήφο μας, πόσο αδύναμοι είναι στην πραγματικότητα.

Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει;
H χώρα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση
.


υ.γ. - Ευχαριστούμε τον φίλο μας Χ.Μ. για τις δόσεις "σοφίας"...

8/9/07

One week left to go...


And now ladies and gentlemen...εκλογές!

Ήρθε λοιπόν η ώρα..μια εβδομάδα έμεινε. Πως νιώθετε αλήθεια? Έτοιμοι για τις εκλογές? Γνωρίζετε τι θα ψηφίσετε ή αμφιταλαντεύεστε ακόμη ανάμεσα σε πράσινο-μπλε, μικρό-μεγάλο, λευκό-άκυρο? Θα θέλαμε να μάθουμε κι εμείς τι σκέφτεστε, γι'αυτό σας καλούμε να συμμετέχετε σε αυτήν την μυστική, ανώνυμη ψηφοφορία. Μας έχουν που μας έχουν ζαλίσει με τις δημοσκοπήσεις, ας κάνουμε και μία για μας, χωρίς πίεση και άγχος...

Λοιπόν? Τι αποκομίσαμε από το debate και τις προεκλογικές-τηλεοπτικές φανφάρες αυτής της εβδομάδας??? Ιδού κάποια συμπεράσματα:

-Ο πολιτικός και ο τηλεοπτικός μας πολιτισμός είναι ταυτόσημοι.
-Η λέξη διάλογος δεν υπάρχει στην TV, όπως δυστυχώς δεν υπάρχει πραγματικά και στην πολιτική.
-Οι "μεγαλο"-δημοσιογράφοι που κλήθηκαν να θέσουν ερωτήσεις στο debate, δυστυχώς χάιδεψαν τα αυτιά των συμμετεχόντων. Πάνω απ'όλα δημόσιες σχέσεις..
-Πασοκ και ΝΔ έχουν ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα.
-Πασοκ και ΝΔ αρνούνται να μιλήσουν για το πρόγραμμα τους.
-Ο "ηγέτης" της ΝΔ το παίζει "μαζεμένος" μήπως και πάρει και 5-6 ψήφους λύπησης παραπάνω.
-Ο "ηγέτης" του Πασοκ προσπαθεί να το παίξει ηγέτης.
-Η κυρία Παπαρήγα θα είναι πάντα η κυρία Παπαρήγα. Και το ΚΚΕ, πάντα κολλημένο εκεί.
-Εάν τους λόγους του κ. Αλαβάνου (
ομολογουμένως ο καλύτερος του debate) έγραφε ο συγγραφέας των λόγων του Καρατζαφέρη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση...
-ΣΥΡΙΖΑ και Πασοκ δε θα συνεργαστούν. ΛΑΟΣ και ΝΔ δε θα συνεργαστούν. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ δε θα συνεργαστούν. Πολιτική αλληλεγγύη.
-Καρατζαφέρης: η γραφικότητα και ο λαϊκισμός σε όλο τους το μεγαλείο.
-"Ταραξίες"...????...????....συγχαρητήρια κ. Καραμανλή! Θράσος χωρίς όρια!
-Και εκβιασμός ΝΔ: ή μας ψηφίζετε ή πάμε σε νέες εκλογές...

Δε νομίζω πως πέρα από αυτά κατάλαβε κανείς κάτι στοιχειώδες από το debate. Ότι ξέραμε ήδη μας είπανε, ότι τους είχαν ετοιμάσει να πούνε μας είπαν, ότι ήθελαν να αποφύγουν το απέφυγαν, συζήτηση μεταξύ τους δεν έγινε ποτέ, ο καθένας απαντούσε σε διαφορετικές ερωτήσεις.. Προσωπικά βρήκα πολύ πιο ενδιαφέρον, πιο ευχάριστο και πιο κατατοπιστικό το "youtube debate" που έστησε ο Σκαϊ. Φρέσκια ιδέα, πολύ καλή οργάνωση, γρήγορες απαντήσεις, τυπικές φιλοφρονήσεις αλλά και μπηχτές μεταξύ των συμμετεχόντων, "Εδώ συμφωνούμε απόλυτα, εδώ διαφέρουμε εν μέρει, εδώ διαφέρουμε τελείως". Ήξερες τουλάχιστον τι υποστηρίζει ο καθένας...

Τέλος πάντων. Οι πολιτικές διαφημίσεις ξεκίνησαν πάλι με συνέπεια να προβάλλονται. Νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που τα σποτάκια των κομμάτων έχουν δουλευτεί τόσο πολύ και οι λέξεις και οι εικόνες που προβάλλονται έχουν επιλεχθεί μία προς μία, και αυτό ισχύει για τα σποτ όλων των κομμάτων (πλην Λαος..για γέλια!). Το Πασοκ τα παίζει προφανώς όλα για όλα, με οξείες επιθέσεις έναντι της κυβέρνησης Καραμανλή. Τα σποτάκια της ΝΔ προβάλλουν το καταπληκτικό έργο που έκανε μέσα σε 3,5 χρόνια η κυβέρνηση Κωστάκη..και τι έργο να προβάλλεις όταν δεν έχεις κάνει και τίποτα? Και τι έργο να προβάλλεις όταν δυο βδομάδες πριν άφησες τη μισή Ελλάδα να καεί???...γελάω και μουντζώνω την τηλεόραση κάθε φορά που βλέπω τα σποτάκια αυτά. Δέσμευση...

Θα έχει ενδιαφέρον αυτή η τελευταία εβδομάδα.
Οψόμεθα...

υ.γ. - Αν δε σε θέλει ε?..Ακόμη και η Εθνική δεν κάνει το χατήρι του Κωστάκη...2 ήττες από Ρωσία και Ισπανία..με τι καρδιά θα ψηφίσει ο Έλληνας τώρα??...

υ.γ. - de nuestro manu...

politik needs force,
politik needs ur mind,
politik needs human beings,
politik needs lies.
that's why my friend, it's evidence...
politik needs violence.
that's why my friend, it's evidence...
politik is violence.
politik kills.



2/9/07

Θέμα για διάλογο


Υπάρχουν όρια; Και αν ναι, ποια είναι αυτά;

Όχι, δεν ξεκινάω να γράψω έχοντας στο μυαλό μου φιλοσοφικά ερωτήματα. Ξεκινάω να γράφω έχοντας στο μυαλό μου το πρωτοσέλιδο από το σημερινό ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ το οποίο φιλοξενεί φωτογραφίες από τα παιδιά που καήκαν στις πυρκαγιές.

Έχει χυθεί πολλή μελάνη για τη δημοσιογραφία και τα όρια της. Είναι καταγγελτική; Είναι αφυπνιστική; Είναι υποκινούμενη;

Τα 4 χρόνια μου στο Πανεπιστήμιο πέρασαν με ερωταπαντήσεις σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Τότε θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο και θεωρούσαμε τους εαυτούς μας "ποιοτικούς".

Τα 4 χρόνια μου στη δουλειά περνάνε με ερωταπαντήσεις σε πραγματικό επίπεδο. Υποψιαζόμαστε ότι συνεχίζουμε να θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, υποψιαζόμαστε ότι παραμένουμε "ποιοτικοί" αλλά πρόσφατα έπιασα τον εαυτό μου να ρωτάει έναν δήμαρχο στην Ηλεία:

"Πώς είναι η κατάσταση, δήμαρχε", ρωτάω εγώ.
"Τι να σας πω", μου απαντάει, "καιγόμαστε".
"Α, ωραία", λέω αυθόρμητα, "μήπως μπορείτε να μας ενημερώσετε";

Γι' αυτό και για πρώτη φορά δε θα σχολιάσω το πρωτοσέλιδο που μου έδωσε έναυσμα για αυτό το post. Έχω μπερδευτεί και δε μπορώ να αποφασίσω με ποια μεριά είμαι. Διάβασα και σε άλλα κυριακάτικα έντυπα περιγραφές δημοσιογράφων που κάλυψαν τις φωτιές και η σύγχυση που επικράτησε ήταν ακόμα μεγαλύτερη...

Θα ήθελα όμως να ξέρω πώς τα βλέπουν όλα αυτά οι αναγνώστες, οι τηλεθεατές, οι ακροατές. Έχω μάθει να πληρώνομαι για να κάνω ερωτήσεις και αυτή τη φορά σας απευθύνω μια ευθεία ερώτηση: ¨Πόσο ευχαριστημένοι θα πρέπει να είμαστε από την κάλυψη των πυρκαγιών". Κάθε σκέψη, κάθε απάντηση, δεκτή.