Σκέψεις του στρατηγού ανέμου...

29 συνολικά κόμματα θα συμμετάσχουν στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου. Ζήτημα αν οι περισσότεροι ξέρουν περισσότερα από 10 από αυτά. Ζήτημα αν οι περισσότεροι γνωρίζουν περισσότερα από δύο. Λες και είναι ο δικομματισμός ενσωματωμένος στο DNA μας. Όχι μόνο των Ελλήνων όμως, των Ευρωπαίων γενικότερα, ή για να το θέσω καλύτερα, των πολιτών του "δυτικού κόσμου". Δε σκεπτόμαστε παραπέρα??...Δε θέλω να μπω σε αναλύσεις για την πηγή αυτού του φαινομένου, δε θα σταματήσω να γράφω ποτέ. Η χώρα μας όμως περνάει "τη χειρότερη καταστροφή από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο" (όχι πείτε μου, τι θα ήταν η ελληνική tv χωρίς τον εισαγγελάτο! Πείτε μου!)...

Είχα την πραγματική τύχη (?) να βρεθώ σε χώρες που υπέστησαν μεγάλες καταστροφές, πολεμικές ή οικονομικές. Όχι πολλές, αλλά αρκετές για να έχω το δικαίωμα να επικαλούμαι μια μικρή, μηδαμινή εμπειρία. Σε χώρες όπως ο Λίβανος, όπου οι άνθρωποι έπρεπε να ξαναρχίσουν από το μηδέν όχι μία, αλλά και δυο και τρεις και τέσσερις φορές, παλεύοντας κάθε φορά τόσο με τα ερείπια, όσο και με το ιστορικό τους παρελθόν και τα ηγεμονικά σχέδια "μεγάλεων δυνάμεων" (ας όψεται ο μεγάλος αδελφός...). Ή το Εκουαδόρ, χώρα γονατισμένη από τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις των τελευταίων 25 ετών, που αναγκάστηκε μέχρι και το εθνικό της νόμισμα να αλλάξει και να υιοθετήσει το δολάριο. Και χώρα όπου τρεις πρόεδροι κατά την περίοδο 1996-2005 έφυγαν νύχτα, αδυνατώντας να ελέγξουν το εξοργισμένο πλήθος που κάθε φορά έβγαινε στο δρόμο για να διεκδικήσει αυτά που του έταξαν, αλλά ποτέ δεν του έδωσαν.

Περπατώντας σε αυτές τις χώρες νιώθεις μια ενέργεια διαφορετική. Οι άνθρωποι σκέπτονται. Τα απλά και καθημερινά μεν. Τα πολιτικά και οικονομικά δε. Όποιον και να ρωτήσεις -και στο τελευταίο χωριό να πας που λέει ο λόγος- θα είναι σε θέση να σου πει τι έγινε στην εσωτερική και διεθνή πολιτική σκηνή την τελευταία εβδομάδα και τι έκαναν οι πολιτικοί στη χώρα του τα τελευταία χρόνια. Μπορεί οι άνθρωποι να μη βρίσκουν δουλειά, να κερδίζουν λιγότερα από εκατό δολάρια το μήνα και με αυτά να πρέπει να συντηρήσουν την οκταμελή οικογένειά τους, μπορεί να είναι αναγκασμένοι να ψάχνουν τα προσωπικά τους αντικείμενα στα χαλάσματα της βομβαρδισμένης πολυκατοικίας τους και να ζουν υπό καθεστώς πραγματικής ανασφάλειας και αγωνίας, όμως ξέρουν καλά το τί και γιατί συμβαίνει. Ενημερώνονται, συζητάνε, συμμετέχουν -όσο αυτό τους επιτρέπεται- στα κοινά, αντιδρούν, διεκδικούν. Εδώ?...

Δε θέλω να παρουσιάσω τις παραπάνω καταστάσεις ως ειδυλλιακές, γιατί μόνο τέτοιες δεν είναι. Δε μπορώ όμως (τουλάχιστον προσωπικά) να μην κάνω συγκρίσεις. Έχουμε πρόβλημα πολιτικό. Και μάλλον δεν εκπέμπουμε sos.

Δε μας νοιάζει που έχουμε γίνει η πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης.Δε μας νοιάζει που και τα τρισέγγονά μας θα ξεπληρώνουν τα δικά μας χρέη. Δε μας νοιάζει που πληρώνουμε τεράστια ποσά σε φόρους και λογαριασμούς ΔΕΗ. Δε μας νοιάζει που τα χρήματά μας δεν επενδύονται σωστά. Δε μας νοιάζει που οι δρόμοι μας είναι οι μεγαλύτερες παγίδες θανάτου της Ευρώπης. Δε μας νοιάζει το δάσος που καίγεται και η πλημμύρα που έρχεται. Δε μας νοιάζει που τα ποτάμια, οι λίμνες, οι θάλασσες και οι πόλεις μας δηλητηριάζονται καθημερινά με τοξικά απόβλητα. Δε μας νοιάζει τι συμβαίνει στην Τουρκία, στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, στην Κίνα, στο διάστημα. Δε μας νοιάζει που χρειαζόμαστε δάνεια για να περιθάλψουμε δωρεάν τους αρρώστους μας. Δε μας νοιάζει που θα δουλεύουμε μέχρι να κλείσουμε τα 85. Δε μας νοιάζει που οι δήμαρχοι και νομάρχες μας τρώνε τα κονδύλια σε φιέστες και πανηγύρια. Δε μας νοιάζει που οι βουλευτές μας για να εκλεγούν εκμεταλλεύονται τη δυστυχία μας αντί να φροντίζουν για το μέλλον μας. Δε μας νοιάζει που η δημόσια και δωρεάν παιδεία κοστίζει όσο είκοσι ταξίδια με κρουαζιερόπλοιο στον Αγ.Μαυρίκιο. Δε μας νοιάζει που τα παιδιά βγαίνουν από το λύκειο-πανεπιστήμιο ξύλα απελέκητα, για να μην πω καμμένα. Δε μας νοιάζει που τα παιδιά δε νοιάζονται...

Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, που θα μας νοιάζει, δε θα μπορέσουμε ποτέ να καταλάβουμε γιατί συνέβη αυτό που συνέβη σε αυτή τη χώρα. Ούτε γιατί θα συνεχίσει να συμβαίνει. Και θα στεκόμαστε ναρκωμένοι από την ασύμμετρη βλακεία που μας ποτίζουν καθημερινά, με ανοιχτό το στόμα, να χαζεύουμε τα εκατοντάδες σπίτια και τα 1,5-2 εκατομμύρια στρέμματα γης που κάηκαν μέσα σε πέντε μέρες. Και θα περιμένουμε απλά την επόμενη φορά...

Σκέψεις πριν τις εκλογές...


υ.γ. - Αφιερωμένο σε ρουσοπ. ...karma police, arrest this man, he buzzes like a fridge, he's like a detuned radio..his hitler hairdo is making me feel ill...Δεύτερη μέρα το ίδιο τροπάριο, μας κοροϊδεύει κατάμουτρα, το θράσος!!

υ.γ.2 - Read this: "Όχι στην αποχή της αποχής"

υ.γ.3 - Νομίζω ότι τα μέτωπα βρίσκονται σε ύφεση. Έυγε "στρατηγέ άνεμε"!...βρε μπας κ ήθελε να πει Κάπταιν Νέμο? Στρατηγέ Άνεμε? Πτέραρχε Υψικάμινε?...

υ.γ.4 - http://www.youtube.com/watch?v=h-LvO_WcKTY