ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ!

Παρατηρώ τόσες μέρες τους τίτλους στις ειδήσεις στο ραδιόφωνο (πραγματικά καλύτερα να ενημερώνεσαι από το ράδιο!), στα sites και τις εφημερίδες... Σκοντάφτω συνεχώς στις ίδιες λέξεις..."καταστροφή δίχως τέλος", "τραγωδία", "εφιάλτης", "εθνική συμφορά", "δράμα" . Και τίποτα, μα τίποτα μέχρι τώρα δεν έχει εκφράσει καλύτερα αυτό που νιώθω όσο το σημερινό εξώφυλλο της Ελευθεροτυπίας:

Κρίνοντας δε από το πόσοι άνθρωποι κρατούσαν σήμερα το συγκεκριμμένο φύλλο στα χέρια τους στο δρόμο και στα μέσα μαζικής μεταφοράς, μάλλον δε νιώθω μόνο εγώ έτσι...

ΠΕΝΤΕ μέρες και η φωτιά καίει ακόμη. Καίει στα ίδια μέρη που έκαιγε τόσες μέρες, αλλά και σε νέα σημεία. Πόσες μέρες ακόμη? Πόσες μπορεί να αντέξουν οι πυροσβέστες? Πόσες μπορεί να αντέξει ο κόσμος που παλεύει τόσες μέρες με τις φλόγες έξω από το σπίτι του? Πόσες μπορεί να αντέξει στο δρόμο ο κόσμος που δεν έχει πια σπίτι?

Είναι τραγικό. Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο Καραμανλής -ωσαν νέος Τζορτζ- φόρεσε το μπλε του γιλεκάκι -κατεβαίνοντας από το αεροπλανοφόρο- και συγκάλεσε συσκέψεις για να ανακαλύψει αυτούς που κρύβονται πίσω από την "ασύμμετρη απειλή"... Και μετά φόρεσε τη μαύρη γραβατούλα πάλι κι επισκέφτηκε τον πρόεδρο της δημοκρατίας, έτσι για να πάρει και ο κ. Παπούλιας μια πρόγευση της επερχόμενης επίσκεψης, αυτής που θα έχει σκοπό την αναβολή των εκλογών, μιας και η χώρα δέχεται επίθεση...

Υποτιμούν τη νοημοσύνη μας! Ακόμη και τώρα, μας θεωρούν τόσο βλάκες! Παιχνίδια πολιτικής και δημοσίων σχέσεων, όλα πάνω στις στάχτες...

Και η φωτιά ακόμη καίει... Και ξαναπλησιάζει την αρχαία Ολυμπία. Και απειλεί και πάλι ζωές, περιουσίες, δέντρα, πολιτισμό και ιστορία.

Αγωνία χωρίς τέλος, οργή χωρίς τέλος.


υ.γ. - Μια φωτό για να μην ξεχνιόμαστε! Σημασία δεν έχει τι γνώμη έχουν οι άλλοι για σένα, αλλά τι έχεις εσύ για τον εαυτό σου...